Końskie są siedzibą władz powiatu położonego w północno - zachodniej części województwa świętokrzyskiego. Powiat graniczy z województwami mazowieckim i łódzkim. Miasto zamieszkują 23 tysiące osób, jest także centrum 40-tysięcznej gminy.
Do Końskich łatwo dojechać, gdyż miasto znajduje się około 10 km na północny-wschód od krajowej drogi nr 74 ( Piotrków Trybunalski , Kraśnik), na przecięciu dróg 749, 746 i 728, a niewielka odległość od dużych aglomeracji ( Łódź, Warszawa, Radom, Kielce) spowodowała, że Końskie stały się rozwiniętym ośrodkiem przemysłowym.
Konecka gmina leży na pograniczu północnego skłonu Gór Świętokrzyskich. Jej ciekawe walory krajobrazowo -przyrodnicze przyciągają co roku tysiące turystów szczególnie z dużych polskich miast. Najstarsze ślady osadnictwa na terenie Końskich pochodzą z XI wieku, jednak pierwsze źródła pisane, dotyczące osady powstały w XII wieku (1124 r.), kiedy to właścicielem Końskich był możny ród Odrowążów. To oni ufundowali kościół, wokół którego ukształtowało się przyszłe miasto.
W połowie XVII wieku kasztelan sieradzki Rafał z Małachowic kupił wieś Końskie i kilka okolicznych wsi. Jego syn Stanisław, wojewoda poznański, dokupił dalsze wsie. Rozległe dobra koneckie przeszły na własność rodziny
Małachowskich. W roku 1748 kanclerz wielki koronny Jan Małachowski uzyskał od króla Augusta III prawa miejskie dla Końskich . Oprócz magnackich ambicji zadecydował o tym prawdopodobnie rozwój tutejszego rzemiosła, zwłaszcza związanego z produkcją broni. Największym ówczesnym wydarzeniem w Końskich była wizyta króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1787 r
Szczególny rozwój Końskich przypadł na okres, kiedy ich właścicielem był Jan Małachowski.
Ważne wydarzenia historyczne omijały miasto, jeżeli nie liczyć kapitulacji wojsk powstania kościuszkowskiego w Radoszycach (18 XI 1794 ) czy formowania tu pułku kirasjerów w okresie Księstwa Warszawskiego.
Po klęsce powstania styczniowego władze carskie ponownie uczyniły z Końskich siedzibę powiatu. Od tej pory, aż do czasów najnowszych, miasto spełniało rolę lokalnego ośrodka administracyjnego oraz centrum gospodarczego i kulturalnego. Był to początek rozwoju przemysłu regionu, zwłaszcza gdy zmienił się właściciel. Zadłużony majątek wykupił Jan hr. Tarnowski. Wtedy to, w 1885r., otwarto linię kolejową.
W 1905 r. Końskie stały się ośrodkiem ruchów rewolucyjnych. W czasie I wojny światowej szczęśliwie ominęły miasto działania wojenne. Dla gospodarki nastały jednak ciężkie czasy powojennego kryzysu, mimo togo nastąpiło znaczne ożywienie życia społecznego i kulturalnego oraz rozwój oświaty.
W czasie II wojny światowej rejon Końskich stał się ośrodkiem ożywionego ruchu partyzanckiego. Tutaj działał mjr "Hubal" i oddziały partyzanckie różnych formacji. Powojenne dzieje Końskich są odbiciem historii kraju. Miasto pozostało do reformy administracyjnej w 1975 roku stolicą powiatu, rozbudowało się i rozrosło. Od stycznia 1999 roku znów w Końskich ma siedzibę Starostwo Powiatowe, a wiele firm kultywuje dawną przemysłowa tradycję.