UCHWAŁA Nr XXII/209/2005

RADY MIEJSKIEJ W KOŃSKICH

z dnia 28 lutego 2005 r.

w sprawie utworzenia Parku Kulturowego Miasta Końskie.

Na podstawie art.18 ust.2 pkt. 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r.o samorządzie Gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz.1591; z 2002r. Nr 23 poz.220, Nr 62,poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271, Nr 214, poz. 1806; z 2003r. Nr 80. Poz. 717, Nr 162, poz. 1568; z 2004r. Nr 102, poz. 1055, Nr 116, poz. 1203) oraz art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 lipca 2003r. O ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003r. Nr 162, poz. 1568, z 2004r. Nr 96, poz. 959, Nr 238, poz. 2390) po zasięgnięciu opinii Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków Rada Miejska w Końskich uchwala co następuje:

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

§ 1.1. Tworzy się park kulturowy o nazwie „Park Kulturowy Miasta Końskie”

2. Park obejmuje obszar w granicach określonych na załączniku graficznym nr 1 linią ciągłą koloru czerwonego.

ROZDZIAŁ II

Sposób ochrony parku kulturowego

§ 2.1. Ochrona historycznego i tradycyjnego układu urbanistycznego, zabudowy i terenów zieleni wysokiej poprzez:

1. utrzymanie historycznych i tradycyjnych linii zabudowy ulic miejskich,

2. utrzymanie i stosowanie tradycyjnych gabarytów wysokości zabudowy przyulicznej, spadków i pokrycia połaci dachowych,

3. ustalenie standardów kolorystyki elewacji budynków, dopuszczalnych materiałów elewacyjnych, form architektonicznych „wystroju” elewacji (okna, portale okienne i drzwiowe, bramy przejazdowe na zaplecza działek)- zgodnych z miejscową tradycją dla budynków planowanych,

4. utrzymanie, konserwację i rewaloryzację zabytków i budynków tradycyjnych na terenie parku kulturowego- na warunkach określonych w przyszłym planie ochrony parku kulturowego,

5. utrzymanie i konserwację Parku Miejskiego im. Tarnowskich na warunkach określonych w przyszłym planie ochrony parku kulturowego,

6. utrzymanie zadrzewień przydrożnych i wokół stawów położonych w rejonie ulicy Browarnej, drzew przy ul. 16- Stycznia, z możliwością uzupełnień, także w sąsiedztwie nadrzecznym i na terenach obrzeżnych „błoni miejskich” w południowym sąsiedztwie zespołu pałacowo- parkowego,

7. zakaz realizacji nowych inwestycji przemysłowych,

8. zakaz realizacji nowych inwestycji usługowych i handlowych o powierzchni wykraczającej ponad tradycyjne,

9. zakaz stosowania tablic reklamowych wielkogabarytowych,

10. ograniczenie stosowania tablic reklamowych na elewacjach zabudowy do małogabarytowych, możliwych do umieszczania wyłącznie na poziomach parterów obok szyldu firmy lub lokalu, o tradycyjnej formie, materiale i liternictwie,

11. zakaz składowania i magazynowania odpadów, poza czasowym gromadzeniem zgodnie z przepisami o utrzymaniu czystości i porządku w gminach,

12. zakaz realizacji nowych urządzeń infrastruktury technicznej nadziemnej, jak linie napowietrzne energetyczne niskiego, średniego i wysokiego napięcia, maszty i wieże radiolinii i telefonii komórkowej,

13. ograniczenie ruchu kołowego (droga krajowa nr 746) przez Rynek, ul. Zamkową i ul. Partyzantów wyłącznie do obsługi położonych na tym terenie nieruchomości,

14. przebudowę przestrzeni publicznej w Rynku, dla odzyskania jego historycznych i tradycyjnych walorów „salonu miasta”.

15. uzupełnianie plombowe ciągów zabudowy ulicznej w granicach parku zabudową o gabarytach i formach tradycyjnego sąsiedztwa, z montażem latarń ulicznych i małej architektury oraz demontażem z elewacji na całych ciągach pierzei: reklam, w tym wielkogabarytowych, i szyldów sprzecznych z tradycją i ograniczeniami podanymi dla nich wyżej,

16. remont elewacji zabudowy ulic, ze zharmonizowaną kolorystyką, pokryciem dachowym i przywróceniem detali architektonicznych do form tradycyjnych. Montaż nowych szyldów o tradycyjnej formie i wymiarach, wyłącznie na częściach parterowych elewacji,

17. dalszą rewaloryzację drzewostanu i alejek Parku Miejskiego im. Tarnowskich.

18. usunięcie dysharmonijnego współczesnego baraku z południowego sąsiedztwa południowo- wschodniego pawilonu pałacowego przy ul. Partyzantów,

19. wykonanie zieleni niskiej ozdobnej i zadrzewień komponowanych na terenie „błoni miejskich” w południowym sąsiedztwie zespołu pałacowo- parkowego, wraz z ciągami alejek spacerowych i ścieżek rowerowych w kierunku rzeczki, stawów i cmentarza, dla funkcji rekreacyjno- wypoczynkowych, z kontynuacją dotychczasowej funkcji placu sportowego i na imprezy masowe (cyrk, zabawy dziecięce itp.) oraz pożądaną lokalizacją amfiteatru miejskiego we wschodniej części „błoni miejskich” .
    

ROZDZIAŁ III

Plan ochrony parku kulturowego

§ 3.1. „Plan ochrony parku kulturowego”, jako projektowe i ekonomiczne uściślenie i uzupełnienie ogólnych ustaleń § 2 zostanie sporządzony przez Burmistrza Miasta i Gminy Końskie i zatwierdzony przez Radę Miejską w Końskich po uzgodnieniu z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.

2. Plan ten będzie stanowił wytyczne do zmiany w „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Końskie”.

3. Plan będzie stanowił wytyczne konserwatorskie i planistyczne dla opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu w granicach Parku Kulturowego, oraz do zmiany w niezbędnym zakresie obowiązujących obecnie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego obszarów, wchodzących w jego granice.

4. Plan ochrony, uzupełniony projektami budowlanymi i analizą ekonomiczną i wykonalności wraz z kosztorysami dla poszczególnych zadań- będzie podstawą do zgłoszenia wniosku o dofinansowanie zadań publicznych z funduszy akcesyjnych Unii Europejskiej.

ROZDZIAŁ IV

Ustalenia końcowe

§ 4. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta i Gminy Końskie.

§ 5. Uchwała obowiązuje z dniem podjęcia.

                                                                                  Przewodniczący Rady Miejskiej

                                                                                             Grzegorz Wąsik

UZASADNIENIE

Końskie, mające ponad 800 lat historii rozwoju osadniczego, w tym 256 lat jako miasta, rozwijają się dynamicznie od 1885 roku, kiedy powstała linia kolejowa, łącząca je z Warszawą, Skierniewicami I Łodzią, oraz podobnymi miastami hutniczymi nad rzeką Kamienną: Skarżyskiem, Starachowicami i Ostrowcem. Mimo różnych losów historii- miasto osiągnęło znaczny potencjał produkcyjny, obszar zabudowy i zaludnienie.

Owalny kształt dawnego układu miejskiego, rozłożony wokół podłużnego Rynku, w którym zbiegały się drogi dojazdowe, z gotyckim kościołem z XIII-XV wieku na wschodnim jego skraju i rozległym zespołem pałacowo- parkowym z XVIII wieku- zachował się bez większych zmian do I Wojny Światowej. Zabudowa miejska była zwarta i w większości parterowa z piętrową w Rynku, z bramami przejazdowymi na zaplecza gospodarcze działek. Miała strome dachy dwu lub wielospadowe, w układzie kalenicowym do ulic.

Rozwój miasta i okolic związany był z tradycjami przemysłu hutniczego i metalowego od 2 połowy XVII wieku, w wieku XIX zaczęły powstawać odlewnie żeliwa nad rzeką Czystą, a później w północnych i wschodnich obrzeżach miasta przy linii kolejowej.

Znaczne potrzeby mieszkaniowe, głównie po II Wojnie Światowej zaspokajano budując nowe bloki osiedli o topornych i zbyt wysokich bryłach wokół historycznego centrum miejskiego, z aneksją części jego terenów, w tym części północno- zachodniej zabytkowego zespołu pałacowo- parkowego, wymagających ochrony. Budynki użyteczności publicznej wznoszono też w tym stylu, bez związku kompozycji ze skromną, ale stylowo zwartą i wartościową zabudową tradycyjną. Spowodowało to znaczną dysharmonię sylwety i przestrzeni publicznej miasta

Zmiany gospodarcze po 1989r., niekorzystne dla przemysłowej struktury miasta, zwróciły aktywność mieszkańców w kierunku handlu i drobnych usług, z konsekwencjami w postaci licznych sklepików w centrum, w dużej mierze lokalizowanych w adaptowanych obiektach zabytkowych i tradycyjnych. Zwiększający się ruch drogowy przy niesprawnym systemie ulic (brak obwodnic dla tranzytu i niezrealizowane dotychczas ulice międzyosiedlowe), brak „wnętrz urbanistycznych” w starszych osiedlach powojennych i zatracenie takiego charakteru Rynku- jako najcenniejszej przestrzeni publicznej, przy natłoku i agresji reklam oraz przypadkowości kolorystyki starych domów- pogarszają warunki życia w mieście. Nowa zabudowa mieszkalno- usługowa wykazuje tendencje do urozmaicania architektury, ale nie we wszystkich realizacjach trafne w stosunku do skali miasta i sąsiedztwa przestrzennego.

Miasto ma obecnie jeden z najwyższych wskaźników bezrobocia w województwie.

Nastąpiły zmiany ustawowe zakresu ochrony zabytków (ustawa z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami) wprowadzające możliwość tworzenia parków kulturowych, korzystniejszą od dawnych form ochrony.

Z tych powodów należało ustalić standardy estetyczne, obowiązujące w zabytkowym centrum miasta i zakres oraz kierunki możliwych jego przekształceń. Utworzenie Parku Kulturowego Miasta Końskie, opracowanie planu jego ochrony oraz planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego i projektów, związanych z jego urządzeniem i eksploatacją- zapewni ochronę zabytkowego układu urbanistycznego , historycznej substancji budowlanej i parkowej oraz dalszy harmonijny rozwój.

Ponadto utworzenie parku Kulturowego zaktywizuje mieszkańców i da wielu bezrobotnym zatrudnienie przy robotach publicznych, związanych z jego realizacją. Poprawi wizerunek miasta i warunki życia w nim, a w następstwie- także wpłynie na zwiększenie się ruchu turystycznego i dochodów z nim związanych.

Uzasadnia to celowość podjętej uchwały o utworzeniu parku kulturowego.